- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
حمله به خانۀ امیرالمؤمنین و جسارت به حضرت زهرا سلام الله علیها
جمعیت آنطرف و این طرف در مادر میشود در همه جا جوشن حیدر مادر شعـلـه بـالا نـرود! نـا که نـدارد اصـلاً درِ این خانه در عـرش معـلیست نزن خشت خشتش همه دلخوشی ماست نزن زدی و زلـزلـه در عـالـم بــالا افــتــاد کینه و بغص تو بیحد و عدد شد نامرد حال مـولا سر این فـاجعه بد شد نامرد سـورۀ نــور بـه شــلاق نـدارد عــادت خـانه وحی خـراب است کجایی فـضه سوخـتـه مـادر آب است کـجـایی فضه نـکـنـد روی زمـیـن مـاه بـیـفـتـد فـوراً سرّ مسـتـور خـدا بین گـذر گـفت علی هی کتک خورد وبا درد کمر گفت علی قصدش این است که از عشق حمایت بکند
: امتیاز
|
حمله به خانۀ امیرالمؤمنین و جسارت به حضرت زهرا سلام الله علیها
بر جان خانه کینهای شعـلهور افتاد آنـقـدر زد آنقـدر زد آخـر در افـتاد ایکاش میچـرخید از لـولا در، اما در وا نـشد افـتاد، روی مـادر افـتاد میخواست تا در پیش نامحرم نیفتد میخواست… اما هرچه کرد او آخر افتاد با یاعلی پا شد ولی مولا زمین خورد بـا یـا رسـول الله او پیـغـمـبر افـتـاد فهـمیده بود این باغ بار شیشه دارد آنقدر زد از شاخه سـیب نـوبر افتاد یک آیه با میخ در و یک آیه با زهر یک آیه هم در قتلگاه از کوثر افتاد در گـوشۀ گـودال مـادر بود وقـتـی چشمان تیز خنجری بر حنجر افتاد از آستـین دست شـقـاوت تـا در آمـد چـشم طـمع بر حـلـقۀ انگـشتر افتاد یک تیر با هجده هدف یعنی که زینب یک سنگ خورد از نیزهها هجده سر افتاد
: امتیاز
|
حمله به خانۀ امیرالمؤمنین و جسارت به حضرت زهرا سلام الله علیها
با درد و غصه سورۀ کوثر شروع شد با گـریهاش مـصائب حـیدر شروع شد بعـد از نـبی غـدیـر فـراموش خلق شد اینگونه شد که آتـش بر دَر شـروع شد اول شهـید چون گـلی از خانه پَر کشید وقتی که ضربۀ در و مـادر شروع شد با این حساب پهلوی مـادر شکسته بود این گونه شد مصائب بسـتر شروع شد جایی که حکم غصب فدک را گذاشتند حـکـم به نیـزهها زدن سـر شـروع شد دیـدنـد معـجـر تو مسلـمان گرفته است در کـربـلا هم آتـش معجـر شروع شد آسـایـش از تـمـامـی عـالـم گـرفـتـه شد آن لحظهای که ظلم ستمگر شروع شد در اوج روضه شعر تو پایان گرفته است جـایی که تـازه داغ پـیـمبـر شروع شد
: امتیاز
|
حمله به خانۀ امیرالمؤمنین و جسارت به حضرت زهرا سلام الله علیها
شروع واقعه « اِنَّ الرَّجُل لَیَهجُر» بود دهان طعنه پُر از ظلمت و تنفّـر بود نبود غـیر حـسـد در دل خـدانـشـناس و شرک و جاهلیت میوهاش تمسخر بود نـبــود مـسـتحـق نــاسـزا شـنـیـدنهـا کسی که گفتۀ او مثل وحی در خور بود
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
ناگهان در واشد و مسمار پهلو را گرفت دست شعله بیمحابا پای گیسو را گرفت پهلوی زخمی جـدا و صورت نیـلی جدا یک غلاف بیمروت جان بانو را گرفت با همان حالش به مسجد رفت دنبال علی انـتــقـام دسـتـهـای بـسـتـۀ او را گـرفـت دست نامحرم چنان زد، بند دلها پاره شد وای از دستی که از چشمان او سو را گرفت آفـتاب خـانۀ حـیـدر غـروبی تـلخ داشت فاطمه از اهـل خانه ماهها رو را گرفت در سـیاهـیِ مـدیـنه چـشم او که تـار شد نیمۀ یک شب سپیدی آمد و مو را گرفت دور از چشم علی هر شب که بانو ناله زد زینب آمد خون روی زخم بازو را گرفت با هـمان حالـش برای قـوت قـلـب عـلی پاشد و از دستهای فضه جارو را گرفت بعد از آن حیدر دگر آن حیدر سابق نشد موقع برخـاستن پهلـو و زانـو را گرفت
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
زیـرِ بـارانِ ستـم چهـرۀ مهـتاب شکست آخـرین تکـه از این آیـنـۀ نـاب شکـست پس چه شد اجـرِ مشـقاتِ پـیـمبر مـردم؟ ظاهراً بعد نـبی حرمت و آداب شکـست طعنه و زخم زبان، غصب فدک، کوچۀ تنگ بعد از آن در نگه مضطربش خواب شکست برتر از بندگیِ جن و بشر ضرب علیست ۱ ولی اینبـار یـلِ غـزوۀ احـزاب شکست پشتِ در مظهـر نامـوس خـدا را کُـشتند دلِ بیتابِ علی پشتِ همان باب شکست شیشۀ عمرِ علی بسته به عمر زهراست چه کسی گفته علی گوشۀ محراب شکست؟ نام زهرا سببِ متصلِ ارض و سماست ۲ رفت و با رفتن او رشتۀ اسباب شکست
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
بنام نـامى مـادر بـنام حـضرت زهـرا بنام دخـت پـیـمـبر دلـیـل خـلـقت دنـیا بنام نـامى عـشق و بنام هـمسر حـیدر خداى من چه بگویم،چگونه میشود آخر؟ دوباره قصۀ مادر دوباره قصۀ آن در ببین که شعـله بیـفـتد به آیه آیۀ کـوثـر ببین که شعله بیـفـتد به باب خانۀ مولا درِ شکسته بیفتد به روى عصمتِ طاها میان آنهمه دشمن سپر براى على شد مـیان آن همه آتـش فـداى راه ولى شد قـلم چگونه نویسد ز شرح ماتم زهـرا مَلاذِ اهل بکاء شد لـوا و پرچم زهـرا
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
زهـرا مـحـلّ جـلـوۀ الـلـه اکـبـر اسـت آئـیـنـۀ تــمــام نــمـای پـیــمـبــر اسـت کوثر عطیّه ایست خدا داده بر رسول زهـرا عـطـیّه، اُمّ اَبـیها و کـوثـر است هرگز کسی به مرتـبهاش پی نمیبـرد از ظرف عقل قدر مقامش فراتر است با وحی و با حدیث و روایات یا به شعر مدحش به هر زبان بشود نامکرر است توحید بی ولایت او غیر شرک نیست اصلاً ولای فـاطمه تـوحـیـد آور است سِّرُالصّلات، حضرت صدّیقه هست و پس ذات نـماز مشـتـقِ انـوار حـیـدر است زهرا که انـبـیـاء متـوسّـل به او شوند حـتـماً مقامـش از همۀ انبـیـا سر است احـمـد بـرای دیـدن او اذن مـیگـرفت جبرییل وحی بر در او حلقه بر در است مـثـل قـیـامت است قـیامـش کـنـار در این ابـتـدای قـائـلـۀ روز محـشر است از آتـشی که بـر در او شعـلـه ور شده در خون و اشک مردم دیده شناور است در را شکست دشمن و رویش خراب کرد از ضرب درب، تیزی مسمار بدتر است تقصیر میخ بود که جان از تنش گرفت از بس که ردّ ضربۀ آن، زخم پرور است از داغ فـاطـمـه دل سنگ آب میشود اما حسین جنس غمش جور دیگر است در قـتـلگـاه تـیزی مـسـمار دشـنـه شد آن دشنهای که روی سپیدی حنجر است زیـنـب بـیـا و مـادر ما را کـمک بـده در قتلگاه این که فتاده است مادر است
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
شاید این روضه گریان رخ مادر باشد یا در آمـیـخـته با غـصۀ حـیـدر بـاشد چادرت مثل نفس های تو حرمت دارد یاس بیبال و پری بال و پرش میسوزد پشت دربود چرا تاج سرش میسوزد مانـد در پـشت در خـانه فـقـط آه کشید باهمان قـامت خود باز قـیـامت کردی بر تـمـامی امـامـان تو امـامت کـردی تـا در آئـیـنـۀ اجـلال نــمـایـان شـدهای نام زهـرا گره از کار سلیـمان وا کرد یک نظر تا ابـدالـدهر براین دلها کرد راه پـرواز مـلائـک به بهـشـتی مـادر فـاطمه بود اگرصبح قیـامت برپـاست فاطمه بود که احکام شریعت برپاست او سـرآغـاز مسـیر مکـتـب خـاتم بود بال جبـریل امین فـرش حـریمت باشد وتسـلای عـلی عـطر و شمـیـمت باشد ما در این راه فـقط گرد مدارت هستیم تا ابـد گریه کن روضۀ کـوثـر هستـیم تا ابـد خـانه به دوش غـم حـیدر هستم جـان نـثـاریـم گـدایـان شه عـلـقـمـهایم
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
اسم اعظم یا علی و اسم اعظم فاطمه ست بهترین و برترین بانوی عالم فاطمه ست هرچه در قرآن بگردی یا علی، یا فاطمه ست کوثر و فرقان و الرحمن و مریم فاطمه ست از شهیدان که بپـرسی نام او را بردهاند فاش می گویم در عالم بهترین دم فاطمه ست روضه خوانِ اول کرببلا گرچه خداست اولین بانی شبـهـای مـحـرم فـاطـمه ست دست پیغمبر نگینی هست که مخصوص اوست زینت انگـشتری دست خـاتم فاطمه ست معنی آب حـیات آب وضوی فاطمه ست علت جوشیدن هر روز زمزم فاطمه ست زینت سجـاده زهـرا عـبای حـیـدر است در عوض نقش نگین روی پرچم فاطمه ست چـادر خـاکـی او کـافـر مسلـمان میکـند پـرچم تـوحـید آدم تا به خـاتم فاطمه ست پشت در افـتاد تا حـیـدر نیـفـتد بر زمین تا ابد تصویری از یک قامت خم فاطمه ست
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
حرف از عـلی بود و تمام تکیه گاهت رفتی سپـر باشی! خـدا پشت و پناهت امـا ورق بـرگـشـت و آوردنــد هـیـزم کم کم به غارت رفت حـالِ روبراهت با کـیـنههای کهنه از صفـین و خـیـبر محکم به در؛ محکم لگد زد! با وقاهت! نامـرد مردی آمـد و دستِ بزن داشت یک آن سیـاهی رفت چـشمان سیاهت بین در و دیـوار چـشمت روزِ بـد دید خوردی زمین! جان داد طفلِ بی گناهت از دردهای اصلیات فضه خبر داشت از بـغـض هـای مـادرانـه در نگـاهـت ای وای ازین پهلو به آن پهـلو شدنها بــالا نــمـیآمــد نـفــس هـمــراهِ آهـت از سرخیِ جای غـلاف و جایِ سـیـلی با اشکِ پنـهـانی سحـر شد شامگـاهت شمشـیر نه! گـودال نه! ای وای مـادر در بین آتـش؛ پشتِ در شد قـتلگـاهت!
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
این خانه روح کعبۀ بیتُالحـرام است این خـانهای که قـبـلۀ دارُالـسّلام است این آستان، جایی ست که حتّی کنیزش در خلوت خود با ملائک هم کلام است عرش است صحن خانهای که قنبرش هم صاحبْ دل و صاحبْ دم و صاحبْ مقام است هر گوشهاش دارد نشان از حق تعالیٰ این خانه اصـلاً بیت آیات عِظام است هرکس درِ این خانه را بوسید و رد شد در سِلک اهل دل سزایش احترام است از دیدِ شخصی مثل سلمان، بی طهارت حتّی به دیوارش نظر کردن حرام است خـلـقـت فـدای نـام بـانـویـی که بیـتـش دارُ الامان، دارُ الکرم، دارُ الاِمام است از بس برآورده شده حاجت به دستش او دور تا دورش همیشه ازدحام است هرکس که چشمش را به روی خِیر او بست در، بیمرامی شُهره بین خاص و عام است ذکر مصیبت میکنم،یک جمله کافی ست این صحنۀ پُـر درد، پایـان کـلام است قـنفذ، غـلاف آهنـیـنش را که برداشت با نیشخـندی گفت:او کارش تمام است
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمؤمنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
خانه خراب گشتن من با عزای توست زیـبـاتـرین تـرنّـم قـلـبم صدای توست دیـدی چگـونه زندگـیام را نظر زدند چشمانِ شور پشت سر بچههای توست دردم گـرفته فـاطمه جان گریه میکنم این قلب زخم دیده من مبـتلای توست جایِ طـناب مـانـده به دورِ گـلوی من آثـارِ تـازیـانه بـر انگـشتهایِ تـوست مقتل نوشته از در و دیـوار خوردهای دهلـیزِ خانه شاهد این ماجرای توست گـودال هـم لـباسِ حـسیـنِ تو پـاره شد حالا زمان روضۀ کربوبلای توست هرکس رسید نیزه خود را شکست و رفت کُـندی خنجـر از اثر بوسههای توست
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
هرکه جانـانه به پای غـم دلـبر مـانـده نــام او در هـمه ایّـام سـراسـر مــانـده لـبـمـان با قـدح سـاقـی کـوثـر تـر شـد آنچـنـانی که لـب از بـادۀ او تـر مانـده کیست زهرا که درخشندهتر از خورشید است؟ مـاه از شـمس رخ اوست منـوّر مانده قرنها گـفته شد از وصف مقامش اما آنچه گـفـتـند هـمه، بـاز فـراتـر مـانـده خطبهاش در وسط معرکه غوغا میکرد شـیـر از غرّش زهـرایـی او درمـانده آنقدر دشمن او بغض علی در دل داشت؛ که عدو بود و دلی سخت مکدّر مانده با لگد زد به در و نعرهزنان گویا گفت این تـلافـیِ اُحـد، کـیـنـۀ خـیـبـر مـانده میخ از دیدن این واقعه خون میبارید شاهدم لختۀ خونیست که بر در مانده دود، مسمار، لگد، فاطمه، آتش، ایوای کـمر صبر هم از غـصه مکسّر مانده آن طرف قنفذ و در دست غلاف آشفته این طرف چشم حسن، خیره به مادر مانده! دست از دامن مـولا نکـشد او هـرگـز فـاطـمـه پـای عـلـی تـا دم آخـر مانـده چه کنم؟! شعـر به گـودال تـمایل دارد دست من نیست اگر قافیه « سر» مانده تـه گـودال اگـر پـیـرُهــنـی را بُـردنـد جای آن نیزه و شمشیر به پیکر مانده ضربه زد شمر و سر شیشۀ عطری افتاد از همان لحظه، حرم نیز معطر مانده
: امتیاز
|
مصائب هجوم و جسارت به خانۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
به رسم فـرقۀ عشّاق ساده باید مُـرد به احـتـرام عـلـی ایـستاده باید مُرد چه خوب حق رسول خدا ادا کردند میان مسلک کـفّار این عمل بد بود هنوز فاطمه مشغـول داغ احمد بود به داد و نعره علی را حرامیان خواندند رسـیـد ایـن طـرف در زبـانـۀ آتـش و بود فـاطـمـه شـانـه به شـانۀ آتش کسی که بر همۀ خلق نان عطا میکرد لگـد زدند، در افـتاد بیهـوا این سو زدند فـاطـمه را تازیـانه رو در رو آهای مردم نامـرد حـرف بـد نـزنید هجـوم لشگـر اشـرار مـانـد آثـارش به خـانه و در و دیـوار ماند آثارش برای غصب خلافت زدند زهرا را
: امتیاز
|
مصائب هجوم و جسارت به خانۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
شعله زد دیوار از تنهاییاش، در بعد ازآن آشیانه سوخت در آتش، کـبوتر بعد از آن پشت در سرگرم صحبت بود اما ناگهان شعله اول سمت چادر رفت، معجر بعد ازآن شدت چـرخـیدن در باشد و زن، بـاردار کودک اول ضربه خواهد خورد مادر بعد ازآن ماجرای خانه جانسوزست اما پیش روست اتـفـاقـات مـلال انگـیـز معـبر بعـد از آن رفت بالا دست سنگـیـنی از آن نامـردها فاطمه بر روی خاک افتاد، حیدر بعد ازآن ضربه وقتی ناهوا،حفظ تعادل مشکلست میخورد بر سینۀ دیوار، با سر بعد ازآن بیخـبر از اتفـاق کوچه زینب دیده است به سفـیدی میزند موی برادر بعد از آن مادری را که جراحتها جوانمرگش کنند میشود چادر نمازش سهم دختر بعد ازآن
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
مـردی یگـانه بود و بـانـویی یگـانه آهـسـته میرفـتـنـد از خـانه شـبـانه هـمـراه هـم بـودند مثـل دو غـریـبه پهلو به پهلو، پا به پا، شانه به شانه سر میزدند انصار را کوچه به کوچه در میزدند انصار را خانه به خانه مظلومشان دیدند، در را وا نکردند وای از زمانه، وای از دست زمانه چهل شب تمام شهر را گشتند با هم امـا بــدون یــار بـرگـشـتـنـد خـانـه وقـتـی عــزادار رسـول الله بــودنـد از درب خانه میکـشید آتـش زبـانه در باز شد وقتی که زهرا پشت در بود دخـت نــبـی افــتــاد بـیـن آسـتــانـه دستی ورم کرده ست و دستی هم شکسته هم با غـلاف تـیغ… هم با تـازیـانه حتی نگاهی هم به پهلویش نینداخت محـو عـلی بود عاشـقـانه، عـارفـانه دامان در میسوخت، اما داشت میسوخت در کـربـلا دامـان چـندیـن نـازدانـه افـتاد یک دانـه از آن دو گـوشواره در کـربــلا افــتــاد امـا دانــه دانــه شبهای جمعه فـاطمه بالای گودال با نالـه، آنهم نـالـههای مـادرانـه… گوید حـسینم کُـشته شد ای داد بیداد نور دو عـینم کشته شد ای داد بیداد
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
تــو فـاطــمــهای جـلــوۀ انـوار الـهـی تـو فـاطـمـهای بـیبــدل و لا یـتـنـاهی زهرایی و دنیا شده در کار تو مبهوت از درک بـشـر منـزلت تـوست فـراتر تفـسـیر کـنـد قـدر تو را سـورۀ کـوثـر جـان تو شده بسـته به جان عـلی آری حـالا شـده این شهـر عـزاخـانـۀ مـولا آتـش زده نــمـرود به کــاشـانـۀ مــولا جــان تـو و جــان عـلـی آرام نــداری مانـع شدهای یک تـنه از بُردن حـیـدر تو در وسط کوچه شدی جوشن حـیدر پس دیـد که بـا تو نـبـرَد راه به جـایی بستند کمر آن همه بر کشتـنت این بار در کـوچه چهـل تن همه آمـادۀ پـیکـار گـفـتـند که با کـشتن تو کار تمام است با قـامت خـم دست بـه دیـوار گـرفـتی نـاگـه مـدد از حـیـدر کــرار گـرفـتـی در سینۀ تو آه جگـر سوز، عـلی گفت بـر پـای نـمـودی وسـط کـوچه قـیامت جان دادی و جان ولیات ماند سلامت یک جمعه سحر منتقمت میرسد از راه
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
آنکه تو را جدا شده از آتـش آفـرید اصلاً تو را برای مباهـاتـش آفـرید خالق برای زینتِ چشمِ جـمال خود حوریّه خلق کرد ز نور جلال خود عرش خدا بدون تو گنجینهای نداشت بیروی تو بهشتِ حق آئینهای نداشت ناز تو را ز جـنـس نـماز آفـریدهاند نـام تـو را بـرای نـیـاز آفــریـدهانـد محراب، محو روح نماز تو فاطمه ست سجاده،غرق راز و نیاز تو فاطمه ست با اینکه بود قامت تو عرش را اَمان مادر،چه شد که سهمِ تو شد قامتی کمان فـرمود تا اَبد ز تو آتـش بُـریـده شد اما چه شد که حرمتِ نامت دریده شد با نار و نور، سِنخیتی از ازل نبود نـور تو غـیرِ روشـنیِ لَـم یزل نبود زهرا شدی که زهرۀ بیت علی شوی روزی سه بار پرتو ربِّ جلی شوی آری برای یاریِ دین، کردهای قیام آمـد تـوانِ فـاطـمـیاَت یـاری امــام تو با حمایت از ولیات، حرف حق زدی روزِ دفاع از علیات، حرف حق زدی وقتی رضای فاطمه باشد رضای حق سیلی زدن به فاطمه باشد جزای حق؟ سیلی اگر به صورت مادر زند کسی سیلی بسا به چهرۀ دختر زنـد کسی حوریّهای خـدا نکـند پـشت در رود یا پشت در خـدا نکـند بیپـسر شود مادر که لِه شود بدنش از فشار درب حتماً رود تن پسرش زیر سُـم اسب زیر لگد اگر ز جفا پهلویی شکست باید شنید، شمر روی سینهای نشست مسمار اگر به سیـنه مـادر فرو رود سرنیزههای کرب و بلا تا گلو رود
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زهرا سلام الله علیها قبل از شهادت
سر تا سر وجـود مـرا غـم فـرا گرفت آتـش کـشیـد شعـلـه و دور مرا گرفت شکـر خـدا که دود به داد عـلی رسـید امکان دیدن رخـم از مـرتضی گرفت برخـواسـتم زجا به هـواخـواهی عـلی برروی چـادرم اثر از جای پـا گرفت نفرین به این زمانۀ بیمعرفت چه زود ضرب قلاف جای لب مصطفی گرفت تا دید بـین کوچه عـلی نیست هـمرهم راه عـبـور تـنگ مـرا بـیحـیا گـرفت یک ضربه زد دو لاله گوشم شکاف خورد نـور دو دیـدگـان مـرا بـیهـوا گـرفت
: امتیاز
|
مدح و شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
قـبل از ظهـور جـاودانـش امتحان داد آن بـانـویى که در نهـانـش امتحان داد اُمُّ الائــمــه بـــود و اُمُّ الانــبــیــا شــد چون بهتر از پیغـمـبرانش امتحان داد وقـتى بـلا تـقـسیـم شد او مـادرى کرد مـادر به جـاى شیـعـیـانش امـتحان داد آیا کسی چون او سه شب هنگام افطار با بخشـش خرما و نانـش امتحان داد؟ کـورى چـشم دشمنش، به به خـدیـجـه این دخـترت با خـانـدانش امـتحان داد با خطبۀ خود اوّلى را خوب ادب کرد احـقـاق حـق را با زبـانش امتحان داد وقـتـى عـلـى را یک تـنـه آورد خـانـه شـهـر مـدیـنـه قـهـرمـانش امتحان داد زهـرا سـراپـا، پـاى حـیـدر ایـسـتاد و پـاى عـلـی قـدّ کـمـانـش امـتـحـان داد با گـریههـاى او مدیـنـه زیر و رو شد ساکـت نشد، اشک روانش امتحان داد وقف شـلـوغى نجف، وقـف على کرد آرى، مـزار بى نـشانـش امتحانش داد اما على در کوچهها سخت امتحان شد نـاموسـش افـتـاد و توانـش امتحان داد در امتحـان داد، آه مـسـمار امتحان داد حـتى مغـیـره تـازیـانـه ش امـتحان داد مـیـخ در خـانـه شـهـادت مـیدهـد کـه هم پهلویش، هم استخوانش امتحان داد مـادر هـمان جا سیـنـهاش آسیب دید و جـاى هـمه سیـنـه زنانـش امتـحان داد اما حـسـیـنـش گـوشـۀ گـودال، تـشـنـه در پیـش چشم خواهـرانش امتحان داد
: امتیاز
|